Erk Wajah Baru??!! Apekah??

AIYOOOO!!

APE JADI NGN BLOG INI?

Adess... Ahahaha...tergelak saya tgk latar belakang (?) blog nie. Ape jadi nie? Aik?

Tengok cermin jap..

Hurm... muke maseh grumpy + serabai lagik. Hahaha...

Itu la, jgn dijudge buku by its cover.

Tentang latar belakang (??) blog nie, saya pasrah je la... Al maklum la xreti nk set kn sendiri. Last2 ada org baik hati tolong tukarkn. Dia tanye, "Ok x yg ini?" Saya hangguk2 je. Gambar kiub2 habjad yg baby2 selalu main tue. Saya tergelak je la.

Err... Tolong la Man Che'.... tolong la... kiub baby? Saya cube berfikiran positif, mungkin ada kelelakian sikit pada theme ini. Kiub2 baby nie, kalau baling kat org, sakit jugak wooo!! Dulu kat rumah saya bende nie mmg kitorg main baling2 je... xpun sendal pintu. Xtahu kenapa diorg bagi baby main bende nie. Kayu kot! Ada yg berat pulak tue. Rasenye para baby nie nampak je cam tgh belajar habjad2 tue, tp sebenarnye depa tgh bina badan tue, tambah muscle!

Ape2 pun, kiub rubiks lagi best!

p/s: terima kasih pd yg menolong tukar theme/background/latarbelakang blog ini. Kirenye saham saya terjatuh menjunam lantas saya terperosok dicelah lumrah kebujangan seumur hidup saya, sila la bertanggungjawab ye... hehe

:: Commons ::

"Honey, I'm home!!"

Tgk2 Adam ada menyambut kat pintu. Eh? Oh...lupe... saya mana kawin lagi. Adeh.. Badan tgh sakit2, kaki lengan lenguh2, tangan2 nie kene samak...

"Assalamualaikum," sign saya kat Adam. "Waalaikumusalam.." sign balik dier kat saya.

Masuk saya ke dlm rumah lalu terlentang atas sofa. Roomates tgh buat homework, sekor2 buat2 xlayan saya. Penatnye ya Allah... rase nk tercabut kakitangan...

"Lapa.."

Terus saya ke dapur, makan la ape yg ada. Terharu dpt rase nasi, at least halal la nk dimakan. Satu hari main2 ngn daging haram...bila dpt pegang nasi puteh nie...Alhamdulillah, lega...

Hari nie saya start nk bekerje kat satu tempat nie, nama die d'Commons. Sebuah café yg sgt common nama die dikalangan ummah RIT. Shift saya hari nie 6 1/2 jam... Workahorlick kn?

Keje saya start tghari, keje tempat pizza dan pasta. Wah, keje bakar2 pizza, potong2 pizza, hidang2 pizza... cam main mak2 la... tp ngn pizza. Pasta pun... masak2 pasta, goreng2 pasta, hidang2 pasta... cam main masak2... tp ngn pasta.

Semangat saya nk bekerja. Excited kot, tgk kat TV org masak pizza nie boleh baling2 dough die... pastu ada misai gulung2. Macho~

Tapi, realiti itu kn semanis coklat kelat. Rupe2nye keje tue tidek la sehebat yg dijangkakn. Xder la nk baling2 dough sumer. Tp at least seronok la jugak keje. And in fact, saya sempat belajar nk buat pasta toss!! Seronok2...

Tgh2 keje tue terpikir...

Saya duk hidang pizza pepperoni nie... ok ke ea? Hidang bende haram nie.. Berkat x duit saya dpt ngn keje nie?

Adees...Termenung saya memikir... Customers dtg tgk, "Alahai seronok dier merenung pizza tue..." Encik Customer, tidek la saya obses ngn pizza nie hai... Tgh merenung naseb nie...

Shift tue habis petang sikit. Saya dpt la rehat 2 jam b4 shift seterusnye. Gi la solat semua... Time solat tue duk pikir la... Bahaya la keje td, kalau ada cebisan pepperoni terbang lalu hinggap kat baju nie, ape jadi kat solat saya? Lantas saya check la baju seluar.... seluar dlm pun saya check, nk pasti kn sungguh2... Tp alhamdulillah, xde ape2 mencurigakan... Solat lah saya dgn tenang...

Shift seterusnye saya kerje kat Subshop, tempat buat sub-sandwiches. Mule nk start keje tue mmg excited habis lah. Selama nie saya kalau dgr sub je, mmg terpikir Tuna sub je la, sebab yg lain tue xhalal...

Ttibe kene buat sub kn... Mana la saya reti... adeh... saya pun cari la manager. Mintak la tunjuk ajar cemane. dier pun kata, "Sonang jah bang!" Terus dier suruh saya belah due roti tue. Saya menurut patuh... Zzzraaap!!

Manager tue ternganga... berdarah2 jari saya dipotong! Saya xperasan lagi time tue, ingatkan manager tue ternganga sebab kagum tgk saya pandai potong roti. Sedar2, loo... dah menitik2 dah darah.

"Oh, I'm bleeding."

"Oh, ok... Gimme the knife you just used."

Manager tue amik pisau tue dan menghilangkn diri, meninggalkn sy terpinga2. Xlama pastu dtg balik dier, rupe2nye dier gi basuh pisau tue. Rupe2nye, pisau tue xboleh kotor, kene basuh terus... saya berdarah2 nie boleh tunggu. Baru la saya dibawa ke office cari first aid kit.

Manager tue amik plaster paling besar dier boleh jumpe nk buh kat jari kelingking saya nie...

Ape jadi lepas tue boleh menimbulkn byk syak wasangka... Saya ingat dah habis treatment, saya nk blah da la, tp manager tue panggil balik.

"Wait, you need this for your protection.."

"What is that?"

"We call this, "Finger condom". Let me put this on you"

Did I mentioned, manager tue PEREMPUAN? Sigh, saya cam... What? Condom? Protection? Ape jadi nie? Rupe2nye ada la satu tiub getah nie, rupe dier mmg mcm condom. kalau ada org luka kat jari, mmg kene pakai nk protect jari dier yg luke tue.

Well, what do you know... I'm wearing a condom to work... on my finger..

Se-nasty bunyi ayat itu, itu la hakikatnye. Sape2 yg xtahu condom tue ape, jgnlah la nk tahu lagi... Hidup ini maseh muda, byk lagi ilmu lain yg boleh adik2 timba.

Kalau lah td saya xselesa bekerja dgn pepperoni, nie kali nie lagi la. Ham, smoked ham, bacon strips, bacon bits... Oh my... khinzir sungguh... Americans nie mmg...

"Can I have a regular sub, with ham, bacon and american cheese?"

Bukan nk kata ape la...dlm imaginasi saya, ape diorg makan tue mcm ba*i yg tersepit dicelah dua roti. Mmg betul pun kan?

Tapi persoalannye... saya yg menghidang nie... ape status saya? Layak ke saya mencemuh mereka2 yg makan nie, kalau saya la org yg menghidang makanan itu in the first place?

Bende2 nie bermain2 dlm fikiran saya sampai la saya sampai rumah nie...nk tido pun xlena... Sigh, moga2 ape yg saya kerjakn nie, masih diterima Allah sebagai kerja yg halal...

Ok lah, nk tido... esok ada kelas...

~Sekian~

:: Sahabat Baik, Jilid 3 ::

~~Assalamualaikum~~

Huuuaaaawww... (Yawn)

Baru bangun tido...yep..

Anyhow, time nie kene bercerita ngn lebih bersemangat!

HOWAHH!!!

*************

KERING2x....

KERING2x....

"Helo? Sape nie?"

"ABAAANG AYMAAAAN!!! ADA PEREMPUAN NK CAKAP DGN ABANG AYMAAAAAN!!!"

Demikianlah terkantoinye kewujudan beliau disisi seisi family sy... Semua excited nie! Saya ingat lagi adik2 sy beratur kat telepon tue... Sume muke bersinar2, semua mata berkilat2.

Saya cam...Privacy please? Kehkehkeh...

Maka bersembang la sy dgn beliau. Itu mmg first time xsilap sy kami bergayut, bertarzan2... Tp seperti biasa la kn, first time mestilah segan2 lagi. Malu2 Gary lah kate kn... Sekejap je kitorg bersembang2, pastu letak.

Fuuh~ Lepas rindu sikit! See? It's not that hard kn? Penakut je aku nie xpergi call beliau awal2. Kalau tahu senang camnie mesti sy dah berani (ye la tue...pulsa2). Lepas tue ada la beberapa kali lagi kami bergayut-gayutan. Semestinye kebykan drpd call2 itu, adalah dari diri beliau sendiri... Rajin beliau mengecall2 nie! Saya pula, sigh, mcm org belum bersunat penakutnye... (padahal saya bersunat 3 hari lepas lahir, awesome x?) Nak call beliau tue mmg susah.

Pascakemerdekaan ini... seiring dgn pembangunan negara seadanye, kami pun membangun la sekali~ hanset dah ada!! hahaha...

Bila dah ada hanset nie, senang sikit nk berbincang emo - emosi nie. Tp pembaca2 sekalian, saya sememangnye bukan hendak ngorat or tackle beliau. Beliau adalah bestfriend sy, dan setelah bertafakur punye la sekian lama...

It's decided!

Kami decide...

Kami xmahu kacau friendship kami dgn cinta2 monyet nie...

Kami xmahu kami bergaduh2, berdendam2 kerane cinta monyet...

Saya mahu ada utk diri beliau sebagai tempat mengadu, xkira dlm situasi apa pun...

Saya mahu jaga beliau dan sambut beliau bila2 beliau terjatuh...

Saya mahu menjadi... BESTFRIEND beliau... selama-lamanye...

Setakat ini la saya cerita tentang persahabatan kami. Byk lagi cerita, tp tggu lah nnt... Point saya menceritakn semua ini adelah utk memberitahu pembace sekalian...

PERSAHABATAN SEJATI ITU SGT INDAH!

Sekiranye ada antara pembace sekalian rase ada terjumpa seseorg yg boleh dipanggil sahabat, jaga lah persahabatan itu. Tidak berbaloi utk kite mementingkn diri atau emosi kita sampai persahabatan kita tergadai. Persahabatan itu sgt indah...percaya lah! Makin lama kita jaga makin berharga~

Utk saya, persahabatan saya dgn cik Asmalina adalah satu permata berlian yg xakan saya tukar dgn ape2 pun dlm dunia ini. Saya sayang bestfriend saya! Saya sememangnye berdoa selalu agar persahabatan kami kekal selamanye...Amiiiin~

Satu lagi, ada satu bende saya selalu xpuas hati...hehehe...

Pangkat "bestfriend" itu... bukan lah satu pangkat yg main2... Ramai org tanye, bile dari "bestfriend" nk tukar jadi "boyfriend"? "Bestfriend" je ke?

AMBOI2... senang2 je kn? Seseorg itu boleh bertemu seseorg yg lain, dan keesokan hari nye boleh terus jd boyfriend... Tapi bestfriend?? Itu hasil titik peluh 2 org sahabat yg bertukus lumus menjaga persahabatan diorg!

Berapa lama? Setahun? 5 tahun? 10 tahun?

Cuba bygkan 10 tahun persahabatan yg akrab. Betul nie para pembaca... jagalah persahabatan anda... INDAH SESGT! hehehe... orait, in summary la kn, inilah pengajaran cerita ini...

1) Jagalah persahabatan2 anda, lebih2 lagi yg akrab... Xbyk bende di dunia nie lebih berharga dari persahabatan yg sgt sejati. True story, fakta yg tersgt betul... Saya jamin...

2) Jikalau anda adalah insan seperti sy dulu, sgt tiada keyakinan pd diri sendiri nie, jgnlah bimbang. Byk2 kn bersabar... Ganjaran bersabar itu insya Allah lebih manis~ Terus berusaha utk kuatkn diri, jgn give up!!

3) Kalau nk main baling2 kertas, sila tiru saya... Baling kat org lawa2, nnt mana tahu jadi cam saya, boleh dpt bestfriend pompuan yg cun melecun! Kekekeke... Seronok~

Time kasih kerana membace! Nnt ada cerita lagi saya cerita...hehe...

Tribute utk bestfriend sy, Cik Asmalina...saya syg kamu...Bestfriend 4ever!

:: YOU . ME . TOGETHER . 4 . EVER ::

:: Sahabat Baik, Jilid 2 ::

~~Assalamualaikum~~

Maka bersambunglah cerita td...

Saya dah buat beliau marah... Mata belah kiri (betul kn?) beliau dah lebam. Beliau seorg yg garang. Saya hanya mampu pasrah ngn ape terjadi...

Garangkn beliau?

Maka,

...suatu hari tu, beliau tarik kerusi beliau sampai ke depan sy, lalu terus duduk. Saya tergamam. Mmg la sy dah expect beliau akan kena kn sy, tp kenapa skrg? Kenapa saat ini? Xboleh ke tggu nnt sepuluh tahun akan dtg bile bdn sy dah berotot2 sikit? (cough2) Maka sy menarik napas... Well, this is it... Sila lah, nk marah nk bgtau ape pun... Sy terima...

"Ayman, kenapa diorg selalu buli kau?"

Eh...? Ape....? Sy dah terkebil2 menanti maki - hamunan, tp soklan itu pule keluar...

"Ayman, ko xmarah ke diorg buli ko mcm tue? Kenapa ko x marah balik?"

Sy sememangnye speechless. Ape yg cube beliau lakukan? Sy kena bertenang. Beliau seorg perempuan. Logiknya bile perempuan dibalingi kertas, pasti die akn melenting. Maybe beliau maseh...ape org kata? Warming up... sat lagi kena la sy nie!

"Xpe la... Saya nk buat apa... Bersabar saje la. Nnt Allah balas la balik ape diorg buat..."

Hehe... kepada yg tidak tahu, sy mmg seorg yg dibuli dulu. Ala bukan buli ape pun, gurau2 bese je... Cume sedih la sikit, dah la xhensem, gemuk, pendek... pastu kene buli2 pulak. Cube sy hensem, kacak bergaya? Buli la cemane pun, pasti tetap bahagia! Tgk cermin je tersenyum, wah hensem jugak aku nie~ Haha... Namun hakikat tetap hakikat, sy mase itu sgt la tidak hensem.

Namun lebih penting dari itu, kenapa beliau tanye soklan2 camnie? Sy time tue, semuda jagung minda sy yg x matured nie, mmg xdpt pikir kenapa.

Kami terus bersembang, tapi xlama pun... Xlama lepas tue beliau tarik balik kerusi ke tempat duduk beliau. Fuuuhh...

Sy menghela nafas lega. Xkene marah! Yeay!!

Keesokan harinye, beliau tarik lagi kerusi... kami pun bersembang...

Tarik, sembang...

Tarik, sembang...

Taaariikkk... Seeembaang....

Itu la kerja kami hari2 lepas itu. Sedar xsedar kami sudah rapat... kamcing! Macam sel isi ngn sel kuku... Tiba2, hidup sy sebagai seorg xhensem, gemuk dan pendek ini tidak lah begitu hambar...

Kalau dah seseorg lelaki dgn perempuan itu sudah rapat2... lama pulak tue...

Of coz... Ada satu masa nnt, bila perasaan "lebih" dari persahabatan itu muncul.

Untuk sy, masa itu ada la di awal tahun form 3. Wah begitu mesra dan rapat kami ini... Bagai sel isi ngn sel kuku! (xabis2...)

Name saya Ayman. Name beliau Asmalina. Kalau dalam classlist tue, mmg name beliau, pastu terus name saya. Jadi, bile duduk dlm dewan semarak tue, mmg kalau x saya depan die, die depan sy. Kalau kami xdlm dewan, dlm kelas ke contoh nye... beliau ape lagi, tarik kerusi~ Hehe... mmg sel isi ngn sel kuku... Seboleh2kn nk bersembang.

Tapi kn, xpelik ke? Asyik beliau je tarik kerusi... bile SAYA nie nk tarik pulak. Demikianlah diciptanye saya masa itu sgtlah pemalu, dan dlm malu2 Gary saya (Gary itu seekor kucing), sy tidak berani nk tarik kerusi sy pergi ke depan beliau.

Jujurnya, sy rasa xlayak... Saya nie... bukanlah sesiapa pun... budak gemuk xder rupa... (tp time form 3 tue dah kurus sikit, berkat kepanasan Kuala Klawang yg membakar lemak). Beliau pule, punye la ramai peminat... Mana tidaknye, peramah dan lawa org nye. Siapa la saya nie kn?

Saya habiskn byk masa berpikir dan mengumpul semangat di masa form 3 saya. Bila la sy nk berani tampil nie? Malu sungguh diri nie. Sigh... Pikir la kn, ape jadi kalau beliau reject ea? Alamak... hilang la bestfriend sy! Dah la dpt bestfriend pompuan... Cun pulak tue! Kenapa mahu kacau persahabatan itu?

Di akhir tahun form 3, sy maseh xterjawab soklan2 dlm hati saya nie. Akhirnye kami berjauhan setelah habis form 3... Maseh tiada jawapan... Sigh...

Berjauhan pun, ada no telepon! hehe... mesti2...

Walaupun no telepon ada, bukan senang mahu ambil langkah itu. Ingat pembaca2 sekalian, watak utama cerita ini bukanlah seberani Steve Irwin yg mampu bermain2 dgn buaya dan ular. Baru nk pegang ganggang telepon, ada adik lalu... Uoops! Wat2 xtahu kn. hehe...

Adoi la...susah!!! Dgn adik-adik semua berlari2 dan mmg curious dgn segala kelakuan sy (sy nk pergi jamban pun diorg bole tanye nk ke mana...=.=") dan mama dgn abah yg sememangnya sgt prihatin tentang anak2 mereka ini,of coz sy khuatir!

Tp susah2 mana pun tetap sy gagahkn diri! Boleh! Rindu bestfriend saya! Mesti boleh!

Kehkehkeh...

Mesti pembaca sekalian ingat sy call beliau kn? Sekali lagi, sy bukan la hero material...

Suatu hari tue, tatkala sy sedang bertafakur mengumpul semangat, telepon itu berbunyi...

"ABANG AYMAN!!! ADA PEREMPUAN TELEPOOOON!!! DIER NAK CKP DGN ABG AYMAAAANN!!!"

Sigh...Begitu penat sy rahsiakn semua ini.. Begitu saje adik sy announce kat sumer seisi keluarga sy...

Dan... sigh.. penat la taip... sambung lah nnt...

:: BERSAMBUNG....LAGI ::

:: Sahabat Baik ::

~~Assalamualaikum~~

Wahhaow~ Sudah lameee xmenulis blog! Bukan sebab ape, sebab xada cerita nk disampaikn. Kalau ada pun, xada semangat nk tulis. Kalau ada pun, xada masa nk tulis. Kalau ada pun, bla bla bla bla.... (alasan2... mmg manusia).

So kenapa saya tibe2 nk menulis nie? Of coz sebab ada cerita nk bgtau... Cerita yg saya rasa penting la utk tatapan kwn2 dan ahli2 family saya. Cerita tentang persahabatan saya dgn bestfriend saya, cik Asmalina Mokhtar (panggil beliau As atau Alin).

Critik: Pompuan? O_O

Saya: Ye betul bestfriend saya seorang perempuan...

Critik: Lawa! Cun! Cantik!

Saya: Iye benar bestfriend saya tue cantik, cun, lawa orgnye...

Critik: Bestfriend je ke..

Saya: Iye... ish sabar la nk citer... =.="

Alkisahnye bermula di sebuah sekolah bernama MRSM Kuala Klawang. Saya pada masa itu adalah seorg budak hingusan gemok yg masih terkial2 hidup dlm dunia berasrama nie. Saya seorg pemalu, susah nk mulakan perkenalan. Sedangkn member laki pn sekerat due je, apa ntah lagi perempuan. Ada satu masa tue, budak2 laki ngn budak2 pompuan byk bergado... Betul! Saling sabo - menyabotaj... haha...comey2... saya cube la tidak melibatkn diri. Tp takdir Allah kn...

Satu hari tue... Ada sorg classmate baling kertas sampah. Malas nk jalan dan buang kertas tue dgn sopan kn, maka guna la cara paling macho~

Tp at least 2 bende yg classmate saya tue xpikirkn:

1) Skill baling kertas sampah itu sgt susah utk dimasteri;

2) Budak2 perempuan dlm class tue sgt hebat menghalang kertas itu drpd masuk tong sampah dgn kepala mereka...

Maka hasil gandingan skill baling yg xmantop ngn skill dak2 pompuan mghalang yg mantop, kertas itu terkene la sorg pompuan nie..

ATOOOII!!!

Pantang dicabar, dak2 pompuan nie pun balas la balik... Balas2 balingan nie, tiba2 class jadi war zone! Oh my... saya budak baik nie pun xterkecuali terkene...ape salah saya?

ATOI!!

AMARAH!!! HUARGGHH!!! Ingat baik2 saya nie xboleh garang? (Memang xboleh pun T_T) Saya pun amik satu kertas nie, ronyok2kn ia, dan BAAAALING!!!

Dalam semangat sy baling kertas tue, tidak pula sy perasan skill balingan sy mmg zero...

Ades... Maka terkena la seorg insan yg xbersalah nie... PEREMPUAN!!

Tersentap saya. Terpegun. O M G!

Saya tidak berpikir byk... sebagai lelaki yg macho, tindakan pertama sy bila sy sakiti perempuan xbersalah nie... OF COZ~

Of coz sy menyorok!! Menyorok belakang meja... Alahai machonye...

Malu la! Segan! Guilty!

Ya Allah... Siapa yg baru sy baling itu? Sy jenguk dari balik meja... Beliau maseh tutup muka beliau. Ades... Sakit ke aku baling? Alamak... Cemane nie...

Sy kumpul kn semangat sy... Aku kene tabah! Aku kene kuat! Aku kene buat bende yg betul! Setelah lama mengumpul semangat... Sy pun mampu buat apa yg saya patut buat...

Saya bgn dan buat dunno jer! YES saya mmg macho!

Tp sebenarnye hati nie mmg berdebar. Ya Allah... habis la... dah la sy selalu kene buli ngn dak2 laki class sy, pasni tambah lagi koleksi org nk buli sy... perempuan lak! Adoi... Sy menanti je la hari beliau kene kn sy balik...

Pada suatu hari... it's payback time! Beliau tarik kerusi beliau dan duduk depan sy... Garang!

Ya Allah... Sy time tue pasrah fisabilillah atas ape yg akan jadi. Garang nye beliau nie... T_T

Well, ape yg beliau buat pada sy? Apakah naseb hamba Allah yg xbersalah namun sebenarnye bersalah sikit nie? Nnt kn lah dlm post akan dtg... (Penat taip)

::BERSAMBUNG...BOLEH X?::