:: Sahabat Baik, Jilid 2 ::

~~Assalamualaikum~~

Maka bersambunglah cerita td...

Saya dah buat beliau marah... Mata belah kiri (betul kn?) beliau dah lebam. Beliau seorg yg garang. Saya hanya mampu pasrah ngn ape terjadi...

Garangkn beliau?

Maka,

...suatu hari tu, beliau tarik kerusi beliau sampai ke depan sy, lalu terus duduk. Saya tergamam. Mmg la sy dah expect beliau akan kena kn sy, tp kenapa skrg? Kenapa saat ini? Xboleh ke tggu nnt sepuluh tahun akan dtg bile bdn sy dah berotot2 sikit? (cough2) Maka sy menarik napas... Well, this is it... Sila lah, nk marah nk bgtau ape pun... Sy terima...

"Ayman, kenapa diorg selalu buli kau?"

Eh...? Ape....? Sy dah terkebil2 menanti maki - hamunan, tp soklan itu pule keluar...

"Ayman, ko xmarah ke diorg buli ko mcm tue? Kenapa ko x marah balik?"

Sy sememangnye speechless. Ape yg cube beliau lakukan? Sy kena bertenang. Beliau seorg perempuan. Logiknya bile perempuan dibalingi kertas, pasti die akn melenting. Maybe beliau maseh...ape org kata? Warming up... sat lagi kena la sy nie!

"Xpe la... Saya nk buat apa... Bersabar saje la. Nnt Allah balas la balik ape diorg buat..."

Hehe... kepada yg tidak tahu, sy mmg seorg yg dibuli dulu. Ala bukan buli ape pun, gurau2 bese je... Cume sedih la sikit, dah la xhensem, gemuk, pendek... pastu kene buli2 pulak. Cube sy hensem, kacak bergaya? Buli la cemane pun, pasti tetap bahagia! Tgk cermin je tersenyum, wah hensem jugak aku nie~ Haha... Namun hakikat tetap hakikat, sy mase itu sgt la tidak hensem.

Namun lebih penting dari itu, kenapa beliau tanye soklan2 camnie? Sy time tue, semuda jagung minda sy yg x matured nie, mmg xdpt pikir kenapa.

Kami terus bersembang, tapi xlama pun... Xlama lepas tue beliau tarik balik kerusi ke tempat duduk beliau. Fuuuhh...

Sy menghela nafas lega. Xkene marah! Yeay!!

Keesokan harinye, beliau tarik lagi kerusi... kami pun bersembang...

Tarik, sembang...

Tarik, sembang...

Taaariikkk... Seeembaang....

Itu la kerja kami hari2 lepas itu. Sedar xsedar kami sudah rapat... kamcing! Macam sel isi ngn sel kuku... Tiba2, hidup sy sebagai seorg xhensem, gemuk dan pendek ini tidak lah begitu hambar...

Kalau dah seseorg lelaki dgn perempuan itu sudah rapat2... lama pulak tue...

Of coz... Ada satu masa nnt, bila perasaan "lebih" dari persahabatan itu muncul.

Untuk sy, masa itu ada la di awal tahun form 3. Wah begitu mesra dan rapat kami ini... Bagai sel isi ngn sel kuku! (xabis2...)

Name saya Ayman. Name beliau Asmalina. Kalau dalam classlist tue, mmg name beliau, pastu terus name saya. Jadi, bile duduk dlm dewan semarak tue, mmg kalau x saya depan die, die depan sy. Kalau kami xdlm dewan, dlm kelas ke contoh nye... beliau ape lagi, tarik kerusi~ Hehe... mmg sel isi ngn sel kuku... Seboleh2kn nk bersembang.

Tapi kn, xpelik ke? Asyik beliau je tarik kerusi... bile SAYA nie nk tarik pulak. Demikianlah diciptanye saya masa itu sgtlah pemalu, dan dlm malu2 Gary saya (Gary itu seekor kucing), sy tidak berani nk tarik kerusi sy pergi ke depan beliau.

Jujurnya, sy rasa xlayak... Saya nie... bukanlah sesiapa pun... budak gemuk xder rupa... (tp time form 3 tue dah kurus sikit, berkat kepanasan Kuala Klawang yg membakar lemak). Beliau pule, punye la ramai peminat... Mana tidaknye, peramah dan lawa org nye. Siapa la saya nie kn?

Saya habiskn byk masa berpikir dan mengumpul semangat di masa form 3 saya. Bila la sy nk berani tampil nie? Malu sungguh diri nie. Sigh... Pikir la kn, ape jadi kalau beliau reject ea? Alamak... hilang la bestfriend sy! Dah la dpt bestfriend pompuan... Cun pulak tue! Kenapa mahu kacau persahabatan itu?

Di akhir tahun form 3, sy maseh xterjawab soklan2 dlm hati saya nie. Akhirnye kami berjauhan setelah habis form 3... Maseh tiada jawapan... Sigh...

Berjauhan pun, ada no telepon! hehe... mesti2...

Walaupun no telepon ada, bukan senang mahu ambil langkah itu. Ingat pembaca2 sekalian, watak utama cerita ini bukanlah seberani Steve Irwin yg mampu bermain2 dgn buaya dan ular. Baru nk pegang ganggang telepon, ada adik lalu... Uoops! Wat2 xtahu kn. hehe...

Adoi la...susah!!! Dgn adik-adik semua berlari2 dan mmg curious dgn segala kelakuan sy (sy nk pergi jamban pun diorg bole tanye nk ke mana...=.=") dan mama dgn abah yg sememangnya sgt prihatin tentang anak2 mereka ini,of coz sy khuatir!

Tp susah2 mana pun tetap sy gagahkn diri! Boleh! Rindu bestfriend saya! Mesti boleh!

Kehkehkeh...

Mesti pembaca sekalian ingat sy call beliau kn? Sekali lagi, sy bukan la hero material...

Suatu hari tue, tatkala sy sedang bertafakur mengumpul semangat, telepon itu berbunyi...

"ABANG AYMAN!!! ADA PEREMPUAN TELEPOOOON!!! DIER NAK CKP DGN ABG AYMAAAANN!!!"

Sigh...Begitu penat sy rahsiakn semua ini.. Begitu saje adik sy announce kat sumer seisi keluarga sy...

Dan... sigh.. penat la taip... sambung lah nnt...

:: BERSAMBUNG....LAGI ::